=D
ഒരു പാസ്റ്റര്‍ എല്ലാ ദിവസവും ഉച്ചസമയത്തു കടന്നു ചെന്ന്
നോക്കുമായിരുന്നു തന്‍റെ സഭയിലെ വിശ്വാസികള്‍ ആരെങ്കിലും
പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി കടന്നു വരുന്നുണ്ടോ എന്ന്. അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു
ദിവസം സഭയുടെ വാതില്‍ തുറന്നു ഒരാള്‍ കയറുന്നത് കണ്ടു.അദ്ദേഹം മുഷിഞ്ഞ
വേഷം ധരിച്ചു...വളരെ ക്ഷീണിതനായി ....കയ്യില്‍ ഒരു ചോറുപാത്രവുമായി
പള്ളിക്കുള്ളില്‍ കടന്നു പോകുകയും മുട്ടുകുത്തി തലകുനിച്ചു ഒരുനിമിഷം
ഇരുന്നതിനു ശേഷം എഴുന്നേറ്റു പോകുന്നതും കണ്ടു.....ഇങ്ങനെ മൂന്നാല് ദിവസം അദ്ദേഹം പതിവായി പള്ളിക്കുള്ളില്‍ വരുന്നത് പാസ്റ്റര്‍ കണ്ടു.ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത വ്യക്തി ആയതിനാല്‍ പാസ്റ്ററിന് അധേഹത്തില്‍ സംശയം തോന്നി. ഒരു ദിവസം പാസ്റ്റര്‍ അദ്ദേഹത്തോട് ചോദിച്ചു...നിങ്ങള്‍ ദിവസവും ഈ സമയത്ത് എന്തിനാണ് ഇവിടെ വരുന്നത്? ഇവിടെ വന്നയുടന്‍ തന്നെ നിങ്ങള്‍ തിരിച്ചു പോകുകയും ചെയ്യുന്നു..... എന്താണ് ഇതിന്‍റെ ഉദ്ദേശ്യം ?
=D
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു....ഞാന്‍ ഒരു ഫാക്ടറി ജോലിക്കാരന്‍ ആണ്. എന്‍റെ ഉച്ച ആഹാരം
കഴിക്കുവാന്‍ തന്നിരിക്കുന്ന സമയം ½ മണിക്കൂര്‍ ആണ്. ഇതെന്‍റെ പ്രാര്ഥനാ
സമയം ആയി ഞാന്‍ തിരഞ്ഞെടുത്തു. എനിക്ക് ശക്തിയും ആരോഗ്യവും കിട്ടുന്ന
നിമിഷം ഇതാണ്.ഒരു നിമിഷമേ എനിക്ക് ഇവിടെ നില്ക്കു്വാന്‍
സാധിക്കുകയുള്ളൂ.....കാരണം ഫാക്ടറി വളരെ ദൂരെയാണ്. =D അപ്പോള്‍ പാസ്റ്റര്‍ചോദിച്ചു.....എന്താണ് ഇത്രയും ദൂരെ വന്നു ഈ ഒരു നിമിഷം നിങ്ങള്‍ പ്രാര്തിക്കുന്നത്?
=D അപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു......ഞാന്‍ മുട്ടുകുത്തി എന്‍റെ കര്‍ത്താവിനോട് ഇങ്ങനെ പറയും.....
<3 എന്‍റെ നാഥാ....ഞാനിതാ കടന്നു വന്നിരിക്കുന്നു.....നിന്നേ<3 അദ്ധേഹത്തിന്‍റെ പ്രാര്ത്ഥന കേട്ടിട്ട് പാസ്റ്ററിന് വളരെ വിചിത്രമായി തോന്നി .
=D
പാസ്റ്റര്‍ ബെന്നിനോട് പറഞ്ഞു...താങ്കള്‍ക്ക് എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും ഇവിടെ
വന്നു പ്രാര്ഥിക്കാം ....അതിനു ശേഷം ബെന്‍ വേഗം തന്‍റെ ഫാക്ടറിയിലേക്ക്
കടന്നു പോയി.....ആ ബെന്നിനെപോലെ പാസ്റ്ററും പള്ളിയില്‍ മുട്ടുകുത്തി. അപ്പോള്‍ അത്രയും നാള്‍ പാസ്റ്റെര്‍ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത അത്രയും വലിയ ദൈവസാന്നിദ്ധ്യം അവിടെ അനുഭവിച്ചു.തന്‍റെ ഹൃദയം അലിയുന്നതുപോലെയും ദൈവത്തിന്‍റെ ചൂടേറിയ സ്നേഹം തന്നിലേക്ക് കടന്നു വരുന്നത് പോലെയും യേശു തന്‍റെ മുന്‍പില്‍ വന്നു നില്ക്കുന്നത് പോലെയും അനുഭവപെട്ടു....പാസ്റ്ററിന്
<3 എന്‍റെ നാഥാ....ഞാനിതാ കടന്നു വന്നിരിക്കുന്നു.....നിന്നേ<3തുടര്‍ന്നുള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ അതേ.....സമയത്ത് പാസ്റ്റര്‍ പള്ളിയില്‍ പോയി പ്രാര്‍ഥിക്കുവാന്‍ ഇരുന്നിട്ടും ബെന്നിനെ കാണുവാന്‍ സാധിച്ചില്ലാ.....പാസ്റ്ററി
ബെന്നിന് എന്ത് പറ്റി എന്നാ ചിന്തയുമായി പാസ്റ്റര്‍ ദൂരെയുള്ള ഫാക്ടറിയില്‍ പോയി അന്വഷിച്ചു.
അപ്പോള്‍ അറിഞ്ഞത് ബെന്‍ ഒരു രോഗത്താല്‍ ആശുപത്രിയില്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ആണെന്നാണ്‌.
ബെന്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ആയപ്പോള്‍ മുതല്‍ ആശുപതിയില്‍ വലിയമാറ്റങ്ങള്‍ അനുഭവപെടുവാന്‍ തുടങ്ങി.....അവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന എല്ലാവര്ക്കും പതിവില്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷവും സമാധാനവും തോന്നി.ബെന്നിനോട് എല്ലാവര്ക്കും ഭയങ്കരസ്നേഹമായിരുന്നു....അ
അങ്ങനെഇരിക്കെ ......പാസ്റ്റര്‍ ബെന്നിനെ കാണുവാനായി ആശുപത്രിയില്‍ എത്തി.
നേഴ്സുമ്മാരോട് ചോദിച്ചു ബെന്‍ എങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നു എന്ന്.അപ്പോള്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞു അദ്ദേഹത്തിനു ആരുമില്ലാ.....ആരും ഇതുവരെയും അദ്ദേഹത്തെ കാണുവാന്‍ വന്നിട്ടില്ലാ....എന്നാലും അദ്ദേഹം വളരെ സന്തോഷവാനാനെന്നും മറ്റും.
അത് കേട്ട് വളരെ സന്തോഷത്തോടെ ബെന്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു....നേഴ്സു പറയുന്നത് ശരിയല്ലാ.... എന്നും എന്‍റെ സുഹൃത്ത്‌ എന്നെ കാണാന്‍ വരുന്നുണ്ട്. ഞാനെപ്പോഴും കാണുന്നുണ്ട് ഒരുപക്ഷെ അവര്‍ കാണുന്നില്ലയിരിക്കാം അവന്‍ എന്നും എപ്പോഴും എന്‍റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു....
വീണ്ടും ബെന്‍ വാചാലനായി പാസ്റ്ററിനോട് പറഞ്ഞു.....എല്ലാ ദിവസവും ഉച്ച സമയത്ത് എന്‍റെ ആ നല്ല സുഹൃത്ത്‌ കടന്നു വരുമായിരുന്നു.... അവനെന്‍റെ വലത്തു ഭാഗത്തിരുന്നു എന്‍റെ കയ്യെടുത്ത് അവന്‍റെ കയ്യില്‍ വെച്ചുകൊണ്ട് എന്നിലേക്ക്‌ ചാഞ്ഞു എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇങ്ങനെ പറയുമായിരുന്നു....
<3 ഞാനിതാ വന്നിരിക്കുന്നു....ഞാനൊന്നഞാന് യേശു .... നിന്‍റെ സുഹൃത്ത്‌ . ഞാനെപ്പോഴും നിന്‍റെ കൂടെ ഉണ്ട്.
<3 പ്രീയപെട്ടവരെ ഈ കഥ നിങ്ങള്‍ക്ക് അനുഗ്രഹമായെങ്കില്‍ നിങ്ങളും യേശുവും ആയിട്ടുള്ള സുഹൃത്ബന്ധം ഇതേപോലെ തുടരുക. അനേകര്‍ നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ കടന്നു വരികയും പോകുകയും ചെയ്യും എന്നാല്‍ അവര്‍ എന്നും നമ്മോടു ഒപ്പം ഉണ്ടാകണമെന്നില്ലാ....നമ്മു
ദൈവം നമ്മുടെ ഹൃദയത്തെ..അറിയുന്നൂ....അവന
ദൈവം നമ്മേ ഓരോരുത്തരെയും അനുഗ്രഹിക്കുമാറാകട്ടെ.....
സ്നേഹത്തോടെ.....
നിങ്ങളുടെ
സുമാ സജി.
No comments:
Post a Comment